Vincent Mandel jest płodnym fotografem w stylu paryskim, tuż przed rozstaniem ze swoją lepszą połową Hélène, która chce wyjechać do Monachium i zabrać ze sobą młodych ludzi. Joseph Plender jest skorumpowanym prywatnym egzaminatorem, który ustawia nieświadome ofiary i przymusza do nich. Obaj wpadają na siebie, gdy samochód Josepha cofa Vincenta i obaj odkrywają, że byli razem w szkole. Zadowolone spotkanie? Ledwie. Psychika Vincenta skupia się na innych rzeczach – w tym momencie został schwytany i nieuczciwie oskarżony o napaść, a następnie poddany leczeniu i zastrzelony w pozycji wymiany z kobietą, która w konsekwencji upadła na śmierć i której ciało jest obecnie w bagażniku jego pojazdu. Szczególnie tym, który nawet w połowie akceptuje jego wydawanie okazji, jest Sam, prawnik, który zwraca się do niego na spotkaniu, na którym rozstrzygnie, czy Hélène może przeskoczyć kraj z dziećmi.
Kiedy te dwa pojazdy uderzają, a Joseph zaczyna spadać wokół domu, tłum jest całkowicie świadomy, że stoi za rosnącą katastrofą Vincenta, ale nie dlaczego. Czy Vincent jest najnowszym z przypadkowo wybranego zestawu ofiar wymuszeń? Czy Józef został zatrudniony przez nieznaną osobę lub osoby, aby wymazać życie Wincentego? A może znowu kieruje nim coś, co jest bliższe domu, niechęć do powołania Vincenta lub pozycji społecznej?
W związku z powieścią Plender twórcy Get Carter, Teda Lewisa, W skórze węża przenosi działalność z północnej Anglii do Paryża i opowiada swoją historię w stylu hollywoodzkich przejażdżek z fabułą sprzed CGI. Nieszczęsny bohater jest tam dobrze, klasa robotnicza biegła w wyposażeniu rodzinnych jednostek, po prostu takim facetem, za jakiego uważa się segment obiektywny. To, że idziemy razem z nim w sytuacji kryzysowej rodziny, ma niewątpliwie na celu ulepszenie rozpoznawalnego dowodu, ponieważ prawdopodobnie wiemy, gdzie to się liczy, że pomimo faktu, że sytuacja bez wątpienia ulegnie pogorszeniu, nie jest to nic, czego nie może naprawić rodzina nuklearna. niebezpieczny strach.
W każdym razie, jeśli nie ma szans, że amerykański wpływ dostarczy negatywów, może również pochwalić przyzwoity, nieliczny dodatek do skupień, i na szczęście jest wystarczająco dużo, aby W skórze węża był wart pokrycia wszelkich bezsensownych uprzedzeń, które możesz w w każdym razie chodzi o obejrzenie filmu z napisami. Wódz Eric Barbier zaczyna biegać i rzadko zatrzymuje się, by złapać oddech, przedstawiając poruszające się szczegóły postaci i szybko wysyłając Vincenta na jego długą i nierówną zjeżdżalnię. Napięcie jest konstruowane i podtrzymywane poprzez oświecenie nas w kluczowych realiach, tak jak zostały one odkryte przed Vincentem i poprzez otwarcie kilku małych okienek na rzeczywistość Josepha, jego surowe konfrontacje z ustaleniami dotyczącymi potencjalnie wszystkiego, co zostało wstrzymane tylko po to, aby odwiedzić grób zawierający chronione zwłoki. jego matki.
Stylizacja hollywoodzka dociera do bohaterów, a wspaniały, schludny i słaby Vincent jest przeciwieństwem włochatego, rzucającego się w oczy i kompromitującego Josepha. W związku z tym nie można winić projekcji – Yvan Attal jest przekonująco zdezorientowany i zmartwiony jako Vincent, podczas gdy Clovis Cornillac musi tylko spojrzeć przez kamerę, aby przekonać nas o szkodliwym celu Josepha Plendera. Olga Kurylenko tworzy fascynującą Sofię, doskonałą partnerkę Plendera, której nawiązanie do historii może najprawdopodobniej uzasadnić własny film, podczas gdy weteran komedii Pierre Richard jest szczególnie nadrzędny w trochę, jakkolwiek znaczącej pracy, jako ofiara przymusu, która z wahaniem udaje się do przewodnika Vincenta. .
Pomijając przyjemnie ponury element usilnego odwetu Vincenta, W skórze węża przekazuje minimum tego, co jest nowe i sprowokuje przypadkowe jęki z powodu swojej pustej rozmowy do transoceanicznego show, co jest niezwykłe dzięki wyskakiwaniu przez zamknięte okno, które ledwo zakłóca ubiór i ostatnie pięć minut, które jest tak niesamowita i wyczerpana, jak nie jest zaskakująca. W każdym razie, te problemy z boku, W skórze wężafw to energiczna, mocno nakreślona i zawierająca dreszczyk emocji przejażdżka, która może wywołać pewne naturalne połowy, jednak w każdym przypadku robi to z energią i stylem.
