Związani z ciążą Nadja (Nanna Blondell) i David (Anastasios Soulis) podróżują na północ Szwecji na wspinaczkową wycieczkę, aby idealnie spojrzeć na zorzę polarną. Odrobina walki na parkingu, w tym porysowane pojazdy, uprzedzenia i martwe jelenie, przekształca się w coś znacznie bardziej złego, przekształcając ich sentyment pod gwiazdami w prawdziwy zły sen.
Odpoczywając w swoim namiocie wayyyyyy pośrodku lodowatego nie ma miejsca i „utrzymując ciepło”, znikąd zauważają światła niedaleko, które nie są północne. Na zewnątrz namiotu na środku klatki piersiowej Nadji, a potem głowy Davida, pojawia się czerwona plama. Nic nie widzą, jednak czerwone dotknięcie sprawi, że ktokolwiek będzie się bał. Próbując wrócić do pojazdu, zaczynają się strzały. Jako pierwszy upadł ich pies, Borys. Biedny, niewinny Borys. Jednak nie ma idealnej okazji do rozpaczy! Są tam nieznani szaleni strzelcy, najwyraźniej bardzo zirytowani jakąś naprawczą krzywdą ochroniarza. Zimni i stopniowo kontuzjowani Nadja i David są ścigani w zamarzniętej dziczy, gdzie szaleni strzelcy to tylko część ich zmartwień. Wytrzymałość zmienia się we wszystko pochłaniającą i stopniowo naciąganą.
Film szefa Alaina Darborga naprawdę nie ma dokąd pójść, z wyjątkiem głębszego i głębszego konfliktu, a my kulimy obok niego. Jeśli masz ochotę na nerwowy film o ciągłym praktycznie kopaniu w wiadro, może to zdecydowanie pasować do twoich upodobań, do twojej zamarzniętej tundry lub do tego, co masz. Pościg jest wytrwały i nieuchronnie, na marginesie, powtarzalny. A potem następuje pokręcone zakończenie, które jest nieco wściekłe, ponieważ wyłania się z zupełnie żadnego miejsca i jest w pewnym sensie nieuzasadnione i absolutnie niezasłużone. W każdym razie tak jest. Jeśli jesteś w tym tylko z powodu aktywności, którą założę, możesz to zaniedbać, ale jeśli spodziewałeś się porządnego, satysfakcjonującego filmu, kontynuuj ruch, idealnie jest szukać gdzie indziej.
