Co kryje się pod powierzchnią – cały film online cda vod gdzie obejrzeć zalukaj
Z jakiego powodu nazwałbyś swój film krwi i gore „Co kryje się pod powierzchnią”, skoro mógłbyś podobnie dokładnie nazwać to „Lovecraftian Himbo”? Biorąc wszystko pod uwagę, jak na razie otrzymujemy zarzuty z niecodziennej sekundy, w której „osobliwa fikcja” wspiera rodzica H.P. Rozmoczony, ksenofobiczny, nieskończony rodzaj odrażania Lovecrafta ponownie pojawił się w głównym nurcie standardu społecznego z powodu „Lovecrafta Country”, ale dodatkowo, mniej istotnie, „Shading Out of Space”. I jeszcze raz, być może „Co kryje się pod powierzchnią” jest naprawdę odpowiednim tytułem, biorąc pod uwagę, jak błądzący i nienaturalnie ponury jest ten film, pomimo jego fenomenalnie bezsensownego powodu: 16-letnia paleolog Liberty (Ema Horvath) w końcu dziwnie pociąga krzepki naukowiec John Smith (Trey Tucker), nowy kochanek jej mamy, który na co dzień jest topless.
Wolność – lub „Libby”, w jakimkolwiek momencie nie jest „młodą damą”, na co wskazuje jej tryskająca matka Michelle (Mena Suvari) – nie jest tak intrygująca, jak cokolwiek, co dzieje się z Johnem, topless i wyjątkowo sprawny człowiek, który lunatykuje – żąda nazywania tego „bezsennością” – ma stan umysłu oświetlony laboratorium naukowym w burzowej piwnicy Michelle i intensywnie traktuje ryby słonowodne, podobnie jak jadowite i „naprawdę niezwykłe” typy stonóg. „Jesteś trochę dziwnym człowiekiem” – mówi Libby do Johna. Chichocze ze splotu słonecznego. – Domyślam się, że tak. Ale, mam na myśli, że niezwykłe jest fajne, prawda? Cóż, o tym …
„Co kryje się pod powierzchnią” zaczyna się z pewną gwarancją ze względu na prostą, solidną naukę o matce / małej dziewczynce Suvariego i Horvatha. Michelle zabiera Libby z obozu naukowego i jest tak szczęśliwa, że ją widzi (i obnosi się z Johnem), jak Libby zostaje sama. Rezultatem pewnych dobrych intencji, ale konserwowanych, niepokojów jest to, że Libby zabija radio pojazdu tak szybko, jak to możliwe, i włącza je. A mając na uwadze, że początkowe rozmowy o Johnie nie są w zasadzie ożywione – mają stosunek płciowy, ale jednocześnie jest to prawdziwy związek! – pojawienie się błogiej błogości przyjemnie chwali mopowanie Horvatha.
Biorąc wszystko pod uwagę, „Co kryje się poniżej” w przeważającej części oscyluje wokół swojej nigdy do końca nie nadużywanej sytuacji: co byś zrobił, gdyby kuszący nieobliczalny usiłował zostać twoim ojczymem? Krzywa wyczerpania, zatrzymujący się sposób mówienia najwyraźniej sugeruje obserwatorom, że Johna nie ma tam do końca – wyobraź sobie „Legitately Blonde”, po prostu obecnie jest to film z krwi i krwi o sprytnym i pociągającym człowieku – podobny do przewagi jego postaci w kamieniach płodności i jego dziwacznym skłonność do wąchania swoich zgrupowanych koszulek. John również często bywa w fantazjach Libby, kiedy widzi go pływającego w płytkiej kałuży halucynogennego, pomarańczowo-różowego światła. On również nadmiernie zapoznaje się z Libby, kiedy ma okres; „masz trochę rudych włosów”, radzi jej nieobecny w swoim głosie wiele pożądania lub zapału. To również w końcu się ujawnia.
John jest ewidentnie niekonwencjonalny, ale generalnie mógłby pozostać nieco bardziej zdenerwowany. Z jednej perspektywy autor / szef Braden R. Duemmler nigdy nie podkreśla niezbywalnej głupoty bycia zagrożonym przez wspaniałego dogmatyka. Z drugiej strony, jeśli twój film jest przejściową, szokującą opowieścią, w której pojawia się atrakcyjna prześladowca, który może zostać pobudzony przez pasożyta mózgu – dlaczego by nie pobiec nieco dalej, biorąc pod uwagę samą głupotę tego ustawienia? Laboratorium Johna nie jest zbyt trudne do obejrzenia, ponieważ w większości wygląda tak, jakby zostało zrobione fragmentarycznie z pobliskiej szkoły średniej, pomimo niektórych akwariów i różnobarwnego oświetlenia. Co ważniejsze, współpraca Johna z Libby nie jest na tyle rażąca ani nienormalna, aby zagwarantować, że film kończy się ostrym zatrzymaniem (jest jednak jedna szczególnie nieprzyjemna i nienormalnie rozumiana scena prysznica). Wydaje się, że Duemmler nie jest otwarty na wprowadzenie wspomnianej wcześniej sceny z epoki: musiałem to wielokrotnie przeglądać, aby dokładnie zobaczyć, co się dzieje, nie wspominając już o tym, jak uwzględniono arbitralny wąż wodny.
„Co kryje się pod powierzchnią” sprawia, że huśtają się w stronę ściany bezczelności, jednak nigdy na tyle, aby zaplanować obserwatorów z powodu jego straszliwej determinacji, która obejmuje znacznie brutalny obraz zamykający i pewne denerwujące śródmiąższowe subtelności. To irytujące zakończenie jest tak przywiązane, że trudno jest odpowiednio potraktować pozostałą część filmu jako pożyteczny przykład: mój, jak szybko lekkomyślny człowiek niosący radosne błogosławieństwa nagród (z rachunkami) może zmienić się z nietypowej niezwykłej w niezwykłą bestię . Zupełny przypadek, że było tylko kilka znaków, a nawet lepiej, kilka rzeczy, w które obserwatorzy domowi mogliby się zanurzyć, zanim wszystko się dzieje, nieuchronnie okazuje się źle dla bezradnej Libby.
Dzięki radośnie sceptycznemu i niebezpiecznemu dopełnieniu, „Co kryje się pod powierzchnią” zamyka się na takim poziomie, że wszystko przed nim wydaje się nieistotne i niepotrzebnie zagmatwane. Taka procedura Zdrowaś Maryjo w ostatniej chwili nie jest ani dziwna, ani straszna sama w sobie – skłaniam się ku osławionemu z krainy fantazji wykończeniu „Dziecka” Teda Posta. Ale czy to wszystko torowanie drogi do tego musiało być takie kiepskie?
