Yakuza i rodzina to oryginalny japoński dramat Netflix, w którym występuje Go Ayano. W momencie, gdy Kenji „Lil Ken” Yamamoto traci ojca na skutek samozniszczenia, odkrywa, że jego życie dryfuje bez centrum i powodu. Aż do pewnego dnia, kiedy ma szansę spotkać się z wodzem yakuzy. Wkrótce Kenji jest osobą z yakuzy i zostaje uwikłany w sferę zorganizowanych wykroczeń. W każdym razie, po wejściu, czy jest jakiś powrót?
Relacja młodego człowieka, który nie ma nic do stracenia, wciągniętego w gwarancję braterstwa, lojalności i osiągnięcia zorganizowanego wykroczenia, nie jest niczym innym. Takie opowieści są normalne w sferze fikcji. Jak w przypadku każdego bardzo zdeptanego pomysłu na historię, trzeba odkryć coś głębokiego i towarzyszyć mu coś interesującego, jeśli chce się wyróżnić spośród reszty. I chociaż Rodzina oddaje tę wyjątkowość, to jednak próba powiedzenia wiele o tak wielu rzeczach gubi znaczną część jej wpływu.
Opowieść o Kenjim, granym przez Ayano (homunkulus), zaczyna się od niego jako licealisty. W momencie, gdy młodzieniec po raz pierwszy przedstawia propozycję dołączenia do yakuzy, ta szansa go odpycha. Tak czy inaczej, okoliczności szybko skłaniają młodego człowieka do zaakceptowania miejsca w sferze zorganizowanego wykroczenia. Od tego momentu Yakuza i rodzina dokonuje pierwszego podwójnego skoku krzyżowego, ponieważ jesteśmy prowadzeni sześć lat w to, co ma nadejść. Obecnie Kenji jest uznanym yakuzą i czuje się komfortowo ze swoim miejscem na planecie. Jest to okres w tej historii, podobny do wszystkich podobnych historii o niewłaściwych uczynkach, w których widzimy lśniącą fasadę sceny występków. Mają gotówkę, siłę i szacunek. Jedyną rzeczą, której brakuje Kenjiemu, jest miłość. To jest miejsce, w którym skupia się jeden z krytycznych wątków Yakuzy i rodziny I, a także jego najbardziej krytyczna porażka.
Romantyczna opowieść Kenjiego i Yuki, młodej damy, którą spotyka w klubie, jest co najmniej wytarta. Kenji wydaje się być prostacki, okrutny i obojętny na uczucia i potrzeby Yuki. Tak czy inaczej, dzięki kilku błędnym próbom zadowolenia pani mimo wszystko wydaje się być z nim w sympatii. Na nieszczęście z powodu ich nowego zauroczenia sobą, między zgromadzeniem Kenjiego a konkurencyjną organizacją wybuchnie okrucieństwo. Kolejne starcie spowoduje, że Kenji trafi do więzienia na 14 lat.
Druga część Yakuzy i rodziny bada, jak zmienił się świat dla Kenjiego i ogólnie yakuzy podczas jego pobytu w więzieniu. Zostały uchwalone nowe prawa, które bardzo pozbawiły niesprawiedliwe organizacje ich siły i renomy. Chociaż jest to do przyjęcia, dyscyplina społeczna dla każdego, kto próbuje uciec przed istnieniem złego postępowania, jest przestarzała. Przez pięć lat po opuszczeniu yakuzy człowiek nie może ubiegać się o mieszkanie, mieć kredytu, a nawet zadania. Te wibracje nie przypominają dyscypliny, a bardziej bodźców do ciągłego robienia złych rzeczy, z których każdy w zorganizowanym niewłaściwym postępowaniu chciałby uciec. W tym nowym świecie Kenji wychodzi z więzienia. Oczywiście nie jest to płynne przejście.
To właśnie to ostatnie przejście przynosi Yakuzie i rodzinie największe chwile, ale w dodatku najbardziej utrudnia film. Główna połowa historii Kenjiego przedstawiała różne osobowości i wątki, które należy ponownie przedstawić i wyjaśnić, gdy nastąpi znaczny przeskok czasu. To sprawia, że środkowy segment tego filmu jest trochę bagienny.
Wcześniej film odtwarza wszystkie fragmenty, niemniej jednak zagłębia się w najbardziej ugruntowane, najciekawsze minuty. Widząc absolutnie przeklęte w przypadku, gdy to zrobisz, przeklęte w przypadku, gdy los nie przeciwstawi się Kenjiemu, nie można nic poradzić na to, że naprawdę się zmartwiłeś z powodu tego mężczyzny. Niezależnie od tego, czy zdecyduje się spróbować czegoś lepszego od siebie, ma szansę stać się społecznym pariasem za swoje niedogodności. Postrzeganie oziębłości, z jaką świat traktuje jednostki, które popełniły błędy, jest wyraźnym dowodem na to, że ilość praw społeczeństwa nie dotyczy utrzymywania sprawiedliwości, ponieważ zasadniczo dotyczą one krzywdzenia również tych, którym może to legitymizować.
Podczas gdy zestaw fabuł obejmujących yakuzę, a także życie adoracji Kenjiego, sprawiają, że nikt nie jest w stanie osiągnąć należnego mu wątku fabularnego, aktorstwo przez cały film robi wszystko, co w jego mocy, aby widzowie włożyli zasoby w postacie którzy zamieszkują te wątki fabularne. Ayano działa skutecznie, tworząc postać, która czuje się prawdziwa i ostatecznie sympatyczna, pomimo wielu jej wad.
Bez względu na wszystko, Yakuza i rodzina przekazuje kilka znaczących minut, gdy kończy Kenji wszechświat zorganizowanych wykroczeń i jego walkę o radzenie sobie z podejściem społeczeństwa do radzenia sobie z nimi. Chociaż próbuje więcej niż jego dwugodzinny i piętnastominutowy czas działania, może obsłużyć, tutaj można znaleźć kilka naprawdę znaczących rzeczy, na wypadek, gdyby ktoś miał okazję spojrzeć.
