Niezależnie od ograniczeń osiągniętych przez błąd SARS-CoV-2, było to drugie 50% roku na straży niesamowitych australijskich filmów, choć, niestety, część lepszych była rzadko widziana. Od lipca jesteśmy błogosławieni otrzymywaniem Babyteeth, A Lion Returns i The Furnace, a teraz mamy The Dry i przeznaczony do dostarczenia Penguin Bloom i High Ground (w rzeczywistości ostatnie trzy zostaną znalezione w styczniu w w każdym razie początkowo były zaplanowane przed terminami dostawy). To znaczące podsumowanie, a jeśli kochasz lokalne historie, powinieneś odważnie się postarać, aby je wszystkie zobaczyć. The Dry, skoordynowany i współskomponowany przez Roberta Connolly’ego, jest mocno zaczerpnięty z wykresu Jane Harper, który pokonał powieść o podobnym tytule. Jako szef ostatnio pracuje w telewizji, a ten film to jego pierwsza ponowna wizyta na dużym ekranie od 2014 roku Papierowe samoloty – i jaki to jest powrót.
Zaczynając od serii zdjęć lotniczych niesamowicie dotkniętego porą suchą kraju w zachodniej Wiktorii, podążamy za Aaronem Falk (Eric Bana), który jedzie do anegdotycznego miasta Kiewarra, gdzie nie było ulewy od 324 dni. Jest policjantem rządowym, ale wraca do swojej dawnej dzielnicy, mając prywatną możliwość pójścia na pogrzeb jednego ze swoich kolegów z wcześniejszych czasów, Luke’a (Martin Dingle Wall). Luke, co jest akceptowane przez miejscową ludność, był zrozpaczony przez zaklęcie suszy i jego więdnące domostwo, strzelając do swojej lepszej połowy i dzieciaka, a następnie kierując broń palną z powrotem w swoją stronę. Aaron opuścił Kiewarrę 20 lat wcześniej po kolejnym zagadkowym odejściu chłopaka ze szkoły, zarówno on, jak i Luke’a, Ellie (BeBe Bettencourt), przerażającej okazji, z powodu której był uważany za godnego zaufania i nie jest do końca zadowolony z powrotu. Bez wątpienia stare skargi krążą bardzo szybko, gdy pojawia się na pogrzebie. Jedynymi osobami, które na jego widok są ledwo usatysfakcjonowane, są ludzie Luke’a, Gerry i Barb (Bruce Spence i Julia Blake) oraz Gretchen (Genevieve O’Reilly), kolejna z jego koleżanek ze szkoły z wcześniejszych czasów. Gerry potrzebuje Aarona, aby zobaczył zapiski Luke’a, przekonany, że jego dziecko jest bez winy za przestępstwo, o które jest oskarżony, a Gretchen? Rzeczywiście, być może ma na pierwszym planie inne sprawy. Krok po kroku przeszłość i teraźniejszość zaczynają łączyć się ze sobą, a Aaron odkrywa, że prosi swoich przełożonych o coraz dłuższe przestoje. Łącząc się z niedawno pojawiającym się policjantem z miasta, Gregiem Raco (Keir O’Donnell), dochodzi do wniosku, że nie może opuścić Kiewarry, dopóki nie będzie musiał pokonać dolnej części dwóch nieszczęść. Pościg sprawi, że on i my będziemy spekulować do końca.
Connolly i jego współautor scenariusza Harry Cripps, który również współtworzył wspomniany wcześniej Penguin Bloom, bardzo ciężko pracowali nad scenariuszem, niezawodnie przenosząc epos Harpera ze strony na ekran. Główny / eseista zadawał sobie pytanie: „Jak moglibyśmy sprawić, by był to poważny, solidny, zręczny sekret kryminalisty, a jednocześnie upewnił się, że jest to coś w rodzaju przekazu dla tłumu ludzi? Potrzebujesz tłumu, aby pójść do filmu i nabrać energii dzięki wycieczce. Potrzebujesz ich, aby tam pojechać, intuicja, mogę to rozwiązać – i to przyjemne. Osoby pracujące nad tym przy różnych okazjach i równych wykroczeniach, połączone dwa naruszenia. To wspaniały, niesamowity prezent dla mnie jako szefa, jednak niewyobrażalne próby oddzielenia się. ” Nie musiał się stresować; on i Cripps skutecznie otworzyli ten orzech, a jest wielu podejrzanych i fałszywe podpowiedzi podniecają obserwatorów.
Bana jest w doskonałej kondycji w The Dry, głównym filmie, który nakręcił w Australii przez kilka lat. Jego Aaron Falk jest prawie tak suchy jak zakurzona ziemia; nieco introwertyk, dyskurs musi być od niego ograniczony, a kiedy coś mówi, to przez ledwo otwarte usta, jakby nie chciał ryzykować, że czerwona ziemia wejdzie do jego ust i go dusi. Ogromna obsada drugoplanowa naprawdę ciężko pracuje, grając mieszkańców Kiewarry, wypełniając miasto różnymi postaciami, kilkoma staruszkami i kilkoma późniejszymi występami. Stefan Duscio, zdobywca grantu, autor zdjęć filmowych, dokonał wspaniałych rzeczy dzięki projektowi szerokoekranowemu, pokazując wyjątkową scenę w całej jej bezlitosnej doskonałości. Dokonuje intrygujących korelacji między ziemią sprzed 20 lat, kiedy była jeszcze bardzo zielona przed suszą, a czerwienią i brązem obecnego kraju. Wynik angielskiego aranżera Petera Raeburna jest dość ekologiczny, odzwierciedlając sekret tkwiący w rdzeniu opowieści i dusi, jaką pora sucha ma na terytorium i jego mieszkańcach.
Albo The Dry jest prawdopodobnie najlepszym filmem z ostatnich 50% 2020 roku lub głównej części 2021 roku. Jakkolwiek to widzisz, nie przegap tego.
