Można, jeśli nie jesteś tego świadomy, zobaczyć napisy początkowe tego filmu, „Film o rodzinie Adamsów” i śmiać się, „czy nie upuściłeś tam„ d ”? Ale rzeczywiście, Virginia; istnieje prawdziwa samotna rodzina Adamsów: John Adams, jego wspólnik i towarzysz Toby Poser oraz ich nastoletnia dziewczynka Zelda Adams. Co więcej, razem stworzyli jeden z naprawdę uderzających i udanych obrazów grozy z późnych lat, „Siedem kręgów”.
Ci producenci filmowi, którzy łączą siły nad każdą częścią swoich wszystkich rozważanych, ręcznie robionych dzieł, nie działają wyłącznie w typie przerażenia. Wcześniejsze zdjęcia dotyczyły pokazów rodzinnych i wykroczeń, a ponadto uwzględniono w pewnym ograniczeniu siostrę Zeldy, Lulu, która zrezygnowała z tego zobowiązania, aby wyjechać na studia. Jednak Adamsowie nabierają wstrętu, jak na sposób pomyślany.
Film zaczyna się od przypominających ujęcia starego, niewypełnionego, ubezwłasnowolnionego domu z zabytkowym radiem stojącym na kominku. „After You’re Gone” to rozbrzmiewająca melodia. John Adams gra Jacka, nietowarzyskiego włochatego faceta, który przeprojektowuje dom. Tak czy inaczej, kocha napoje tak samo, jeśli nie bardziej, niż swoją pracę. Poza tym jednej nocy kilka ujęć za dużo, jadąc do domu i odwracając się, by uniknąć jelenia na pokrytej kocem prowincjonalnej ulicy (uczucie śniegu w tym obecnym filmie jest prawie tak samo niezwykłe jak w „Lśnieniu” Kubricka), odwraca się od szyba na krótko i wybuch, jego życie zmienia się na zawsze, a nie na lepsze.
Osobą, którą uderza, jest Frankie (Zelda Adams), zadziorna, ognista, całkowicie urocza licealistka, której chaotyczny charakter zawiera pragnienie muzyki, którą można usłyszeć w większości na płytach 78 RPM lub promieniującą z starych radia. Anonimowa matka Frankiego, grana przez Posera, jest mistyczką, która wiele lat wcześniej straciła swój „kontakt”, a teraz jest prawie oszustem. Zniknięcie jej małej dziewczynki przywraca ten dotyk. Stopniowo i dość niepokojąco, od czasu do czasu jako okropne grupy snów.
Naturalnie, po zakryciu Frankiego Jack jest jeszcze mniej zdolny do utrzymywania psychiki w pracy. Frankie nadal mu się pojawia, nawet po tym, jak ją odkrył i rozmontował. „Wiem, że nie jesteś autentyczna,” protestuje, gdy ona szydzi z niego, siedząc na kominku. „Jestem prawie tak samo szczera jak nie żyje”, obraża. Radzi jej, żeby uciekła od jego głowy, a ona z pewnością potwierdza, że nie myśli o niej … jeszcze.
Pomimo tworzenia historii, która choć nie jest całkowicie nowa, ma wystarczająco dużo nierozsądnych zwrotów, by poczuć się nowa, Adamsowie, pracując z niskim planem finansowym, w zasadzie rozkoszują się mechaniką tworzenia filmów. Pojedyncze ujęcia grają ze środkiem i oświetleniem w sposób, który daje znaczną ilość krwi i krwi, a ich połączenie ustawień, które mają dziwny wpływ na obszary wiejskie, jest w każdym przypadku satysfakcjonująco trudne. Od czasu do czasu myśli się o gonzo interpretacjach innego upiorności poza pudełkiem, „Objawienia” z 1979 roku. Na swój specyficzny sposób „Siedem kręgów” ośmiela się być prawie tak samo wytrąconym z równowagi jak ten obraz. To wycieczka.
