W swej istocie Podróż Xico niesie polityczne przesłanie, które obiecuje przeciwko głębokim odwiertom naftowym, taka jest historia o młodej damie, jej psie i najbliższym towarzyszu, wyruszającej w podróż, aby ocalić górę przed nienasyconym przedsięwzięciem. Ostatecznym celem jest złoto – film eksploruje skromną społeczność w pobliżu, która generalnie nie jest świadoma korporacyjnych rozmów, mówi o tym, jak łatwo jest dla bogatych przedostać się do sieci i odwrócić się od nich.
Jednak po wyjaśnieniu głębokiego odwiertu naftowego Podróż Xico firmy Netflix zamienia się w przeżycie napędzane filmem rodzinnym, w którym młoda dama (Copi) i jej towarzysz (Gus) rozumieją, że szczeniak Xico ma solidne skojarzenia z górą i bardziej uprzywilejowane spostrzeżenia istnieją. Historia zostaje przeniknięta tajemniczymi perspektywami i legendarnymi zwierzętami – rozwija się dość szybko, ale każde odkrycie wydaje się być odrobiną perspektywy czasu, w przeciwieństwie do myśli opisanej na tablicy.
Podróż Xico dość szybko traci kierunek; po tym, jak wiadomość o głębokim wierceniu ziemi osłabnie i zanurzy się w nieziemskim i czarującym wnętrzu góry, zostaje zraniona przez nierówność fabuły. Podczas gdy dorośli wracają do miasta, alarmują o dzieciach, opowieść zajmuje tyle czasu, ile potrzeba, aby znaleźć motywację w górach. Wygląda na to, że rozszerzenie jest do pewnego stopnia ograniczone i prowadzi tłum do niepotrzebnej kompozycji przez 86 minut. Ten film mógł być w rzeczywistości trzydziestominutowym filmem krótkometrażowym, zależnym od stopnia kompozycji, w którym wydaje się, że przyzwoity ruch wystarczy. Aktywność również wymaga świetnego komponowania, a Podróż Xico nie jest tym.
W każdym razie z drugiej strony jest to film rodzinny, a szczeniak w opowieści jest uroczy i życzliwy, więc być może dzieci się do niego polubią. W dzisiejszych czasach nigdy nie wiadomo.