Najnowszą sekcją podgatunku przejażdżek z udziałem dreszczyku emocji i krwawych filmów jest Nocna jazda, prawdopodobnie najlepszy wkład w ten podgatunek do tej pory. Zabawny, sprytny i z naprawdę niesamowitym komponentem, główny koordynujący film, w którym biorą udział Brad Baruh i Meghan Leon, robi wrażenie.
AJ Bowen (Dead Night; Satanic Panic; I Trapped the Devil) przedstawia Russella, kierowcę wspólnego przejazdu z ekstrawaganckim pojazdem, który przeszedł szereg indywidualnych i eksperckich trudności. On i jego beztroskie wyznanie Charlotte (Sophie Dalah z Dead Night i Satanic) chichoczą i piją, a potem Russell przypadkowo uderza w walkera. Nawiasem mówiąc, Charlotte okazuje się bardzo biegła w zakresie usuwania ciał, a noc będzie po prostu dziwniejsza i bardziej niebezpieczna dla Russella.
Bowen i Dalah mają razem świetną naukę, obaj zdobywają wiele krzywych punktów i sprytnych na bokach. Scenariusz crackerjacka Leona daje parze wiele do pracy zarówno w obszarach komiksowych, jak i emocjonalnych, podobnie jak budowanie presji podczas szalonej, zabójczej nocy bohaterów i zdumiewających obserwatorów z całkowicie nieprzewidzianym odkryciem, które znacznie podnosi napięcie.
Baruh i Leon stworzyli zabawną, całkowicie urzekającą kolejkę górską, naładowaną zabawnymi minutami i nagłym zagrożeniem. Odnajdują jakąś harmonię między satyrą i oczekiwaniem. Trzymaj się z dala od spoilerów i umieść Nocna jazda na swoim radarze.
Biorąc pod uwagę, jak bardzo będzie to ideał, fascynujące jest to, że podróże w czasie zaskakująco dobrze nadają się do tanich filmów. Filozoficzne i moralne konsekwencje tego punktu uwalniają go od pięknych, obciążonych rozmów. Nawiasem mówiąc, jest to przekonujący film, niezależnie od tego, czy nie możesz znieść naprawdę cofnięcia kogoś w czasie w stylu Marty’ego McFly’a.
Nocna jazda wykorzystuje swoje zrelaksowane funkcje science fiction i utrzymuje fabułę w prawdziwym sensie, dzięki wprowadzeniu innego gadżetu: wspólne przejażdżki. To też nie jest inna metodologia (co dowodzi sposób, w jaki pomyliłem ją z kilkoma innymi porównywalnymi thrillerami opartymi na wspólnych przejazdach podczas uroczystości w ciągu ostatniego roku), jednak praktyczna treść Brada Baruha i Meghan Leon rozwija się przyzwoita między jego dwie podstawowe postacie. Spośród nowych filmów wykorzystujących to jako pomysł – nie zwracając uwagi na plan finansowy – może być najbardziej fascynujący.
Russell (nie z głównego nurtu, krzepki AJ Bowen) jest kierowcą w Los Angeles, który ma wybitnie przyzwoity pojazd. Pewnej nocy dostaje Charlotte (Sophie Dalah), młodą kobietę, która każe Russellowi zawieźć ją do domu swojego byłego, gdzie zajmuje się zagadkową sprawą. Po tym, jak Charlotte przez resztę wieczoru zajmuje się prowadzeniem administracji Russella, narastają katastrofy — takie jak wycieczki do warsztatu remontowego, by kupić miarki. Okazuje się, że Charlotte jest osobą, która podróżuje tam iz powrotem w czasie, jednak jej cele nie są ani honorowe, ani znaczące. Jest tutaj, by siać zamęt, a jeśli Russell nie będzie ostrożny, zaakceptuje wszelkie konsekwencje wszystkich zniszczeń, które ona rozpęta.
Nocna jazda łączy elementy After Hours i Primer, aby stworzyć nocną odyseję, która budzi myśli o obowiązkach i wrodzonej dziecinności ludzkości. Bowen, grając wycieńczonego światem everymana z powodu pewnych ogromnych drugich myśli, do których wolałby się odnieść, najlepiej przekazuje te myśli. Charlotte Dalah jest nieco trudniejsza do przybicia, głównie ze względu na fakt, że jej prezentacja nie ma podobnego stopnia subtelności. Treść sprawia, że dobrze się odstają, ale Dalah nie wykazuje dużego zasięgu ani intonacji, przez co prędzej czy później jej osoba czuje się dość wyrównana.
Ten problem różni się tak bardzo, ponieważ Nocna jazda ma po prostu te dwie postacie, na których można się skupić, i maleńki szacowany etap do zbadania. Film opowiada głównie o tym, jak Russell i Charlotte grają ze sobą i współpracują (lub przeciwko sobie), gdy ich warunki stają się coraz bardziej szalone, a Russell odkrywa więcej informacji o swoim podróżniku. Mając to na uwadze, treść naprawdę ciężko pracuje, finansowo rozdzielając dane i pozwalając nam wypełnić dziury, co powoduje kilka ostrych obrotów śruby pod koniec filmu.
Nocna jazda omija ocenę niezwykłości, jednak pozostaje bezbłędną, intrygującą historią science fiction opartą na osobach. Treść jest solidna, a sprytne wykonanie pomysłu nie zostało jeszcze wykonane na śmierć. Chociaż jest oczywiste, że film może zyskać na ekspansji jednej lub dwóch osób, w rzeczywistości działa on wspaniale, koncentrując się na dynamice tej pary ogniskowej. Szczególnie Bowen przekazuje film i robi mnóstwo, aby zdobyć współczucie tłumu i sprawić, by film działał dokładnie tak, jak on.
