Biznesmeni Scott i Nicky szaleją za pieniędzmi na ukończenie swojego projektu rozwojowego. Idą do rosyjskiego gangstera Jurija, ale po zaprzeczeniu oferowanego im subsydiów, Yuri szuka zemsty, próbując przejąć kontrolę nad ich przedsięwzięciem. Wspólnicy są zaniepokojeni i nie mają gdzie szukać pomocy, dopóki ekstremalna rosyjska ukochana Nicky’ego, Ana, nie zdecyduje się im pomóc.
Zaczynając od dziwnej sceny w pociągu jadącym przez Rosję, dama zostaje zaatakowana przez dwóch zbirów, którzy namawiają ją do krzyku, gdy pozostaje bezbronna. Przestaje krzyczeć, a scena rozmywa się do ciemności, na pięć lat po fakcie w Los Angeles.
Koordynatorem filmu „American Dream” jest stary operator Spielberga, Janusz Kamiński, który nie nakręcił żadnego komponentu od czasu „Lost Souls” z 2000 roku. Interesuje mnie, dlaczego ta treść zmusiła go do powrotu na miejsce wodza.
Koledzy i najbliżsi towarzysze, Nicky (Michael Huisman) i Scott (Luke Bracey) jadą na rosyjski ślub w potwornej strukturze. Podczas uroczystości dzwoniący telefon jest znacząco wyciszany przez dziwnego mężczyznę o imieniu Yuri (Nick Stahl). Yuri oferuje Scottowi kilka rad dotyczących „twarzy z blizną”, mówiąc o gotówki, władzy, szacunku itd. Podobnie jak w przypadku treści, zmiana jest niezręczna, a sceny po prostu nagle się kończą, jakby nie mogli zakończyć procesu kręcenia po południu . Jednocześnie w kółko gra muzyka z lat 90. ze skrzypcami z Europy Wschodniej i sensacyjną gitarą akustyczną Michaela Baya.
Młodzi wspólnicy budują wysoki wzrost i kończą się aktywa do zakończenia. Scott jest zdecydowany poprosić kilku rosyjskich gangsterów o podstawowe pieniądze. Tatę Nicky’ego gra Elya Baskin, która jest wspaniałą artystką, jednak tutaj został wysłany do oszałamiającego rozbitego Rosjanina. Wiele scen jest wypełnionych kompozycją bez znaczącej wiedzy ani wiedzy na temat brakujących postaci.
Może Keith Dunkerley, autor zdjęć do filmu, jest winien strasznego wyglądu. Sceny nocne są na wpół oświetlone, a przez to przyciemnione, że wydaje się to pomyłką, a nie celową decyzją. Co więcej, ustawienia dzienne nie są o wiele lepsze, ponieważ wszystko jest zbyt genialne, jak jakiś skromny dramat nakręcony w Burbank.
W 2021 roku wciąż jest od razu, ale nie ma wątpliwości, że jest to prawdopodobnie najbardziej dosadny agregat chłodniczy w tym roku. Rzeczywiście, nawet z kilkoma silnymi artystami, nie ma wystaw ani minut do docenienia. Powiedziawszy to, ucieszyłem się, widząc Nicka Stahla z powrotem w prawdziwym życiu. Dawno temu był prawdopodobnie najbardziej utalentowanym młodym artystą, występującym w wielu uznanych filmach. Miał jakieś prywatne sprawy, które przez jakiś czas trzymały go z dala od centrum uwagi, ale wygląda na solidnego i nie zdziwiłbym się, gdyby zorganizował odbicie. Po prostu ufam, że jeszcze raz nie podpisze czegoś takiego.
