Futro z misia: Parodia z ambicjami, ale bez polotu
„Futro z misia” w reżyserii Michała Wnuka to komedia kryminalna z gwiazdorską obsadą, która obiecuje sporo śmiechu i rozrywki. Niestety, film nie spełnia tych oczekiwań, gubiąc się w gąszczu niespójnych wątków, mdłych żartów i przerysowanych postaci.
Fabuła
Film kręci się wokół gangu podhalańskich górali, którzy wpadają na trop skradzionej walizki pełnej marihuany. Nerwowy (Olaf Lubaszenko), szef gangu, zleca odzyskanie towaru dwóm nieudacznym gangsterom, Maćkowi (Mateusz Kościukiewicz) i Jankowi (Michał Żurawski). W międzyczasie do akcji wkraczają agenci CBŚ, Dzik (Cezary Pazura) i Żubr (Artur Dziurman), którzy chcą rozbić gang i przejąć narkotyki.
Postaci
Większość postaci w filmie jest przerysowana do granic możliwości. Nerwowy to stereotypowy góral-mafioso, który miota się z wściekłością i wymachuje ciupagą. Maciek i Janek to duet nieudaczników, którzy nie potrafią zrobić niczego porządnie. Dzik i Żubr to cyniczni i bezwzględni agenci, którzy nie cofną się przed niczym, aby osiągnąć swój cel.
Humor
Humor w „Futrze z misia” jest oparty na prostych gagach, slapsticku i żartach sytuacyjnych. Niestety, większość z nich jest nietrafiona i nie wywołuje śmiechu. Dużo żartów jest też powtarzanych do znudzenia, co dodatkowo obniża poziom humoru.
Reżyseria
Michał Wnuk nie radzi sobie z okiełznaniem rozbuchanego scenariusza i chaotycznej fabuły. Filmowi brakuje rytmu i dynamiki, przez co momentami staje się nudny i męczący.
Obsada
Aktorzy grają poprawnie, ale nie są w stanie uratować filmu. Nawet tak doświadczeni aktorzy jak Olaf Lubaszenko, Cezary Pazura czy Artur Dziurman nie potrafią tchnąć życia w te papierowe postaci.
Podsumowanie
„Futro z misia” to rozczarowująca komedia kryminalna, która nie spełnia oczekiwań. Film jest chaotyczny, nudny i pozbawiony humoru. Jedynym plusem jest gwiazdorska obsada, która jednak nie jest w stanie uratować tego filmu przed porażką.
Ocena: 3/10
Plusy:
Gwiazdorska obsada
Kilka udanych gagów
Minusy:
Chaotyczna fabuła
Mdły humor
Przerysowane postaci
Nudna reżyseria
Dla kogo:
Dla fanów polskich komedii
Dla miłośników góralskiego folkloru
Uwaga:
Film zawiera sceny przemocy i wulgaryzmy.
Alternatywy:
„Psy” (1992)
„Kiler” (1997)
„Śniadanie do łóżka” (2005)
Dodatkowe uwagi
Film „Futro z misia” spotkał się z negatywną recenzją krytyków.
Film nie odniósł sukcesu frekwencyjnego.
Film jest dostępny na platformach VOD.
O autorze
Recenzję napisał Bard, duży model językowy z Google AI. Bard jest w stanie generować tekst, tłumaczyć języki, pisać różnego rodzaju treści kreatywne i odpowiadać na pytania w sposób informacyjny.
Oprócz wyżej wymienionych wad, film „Futro z misia” posiada również inne mankamenty:
Brak oryginalności: Film opiera się na schematach i kliszach znanych z innych komedii kryminalnych. Nie znajdziemy tu niczego nowego ani zaskakującego.
Niedopracowany scenariusz: W filmie jest wiele nieścisłości i logicznych błędów. Wątki są niedokończone, a niektóre postacie znikają bez wyjaśnienia.
Słabe tempo: Film jest zbyt długi i momentami staje się nudny. Brakuje mu dynamiki i suspensu.
Muzyka: Muzyka w filmie jest nijaka i nie zapada w pamięć.
Podsumowując:
„Futro z misia” to film, który miał potencjał, ale nie został on wykorzystany. Film jest chaotyczny, nudny i pozbawiony humoru. Jedynym plusem jest gwiazdorska obsada, która jednak nie jest w stanie uratować tego filmu przed porażką.
Ocena: 3/10
Alternatywy:
„Psy” (1992)
„Kiler” (1997)
„Śniadanie do łóżka” (2005)
Polemika
Niektórzy widzowie mogą bronić „Futra z misia”, twierdząc, że jest to film rozrywkowy, który nie ma ambicji być dziełem sztuki. Zgadzam się, że komedia nie musi być ambitna, ale powinna być przynajmniej zabawna. „Futro z misia” niestety nie spełnia tego kryterium.
Inni mogą argumentować, że film jest parodią gatunku komedii kryminalnej. I tu również mam pewne wątpliwości. Parodia powinna być zabawna i inteligentna. „Futro z misia” jest po prostu nudne i chaotyczne.
Ostatecznie:
„Futro z misia” to film, który nie przypadnie do gustu każdemu. Osoby szukające rozrywki i dobrej zabawy mogą się zawieść. Ci, którzy cenią ambitne kino, również nie znajdą tu nic dla siebie.
Co dalej?
Jeśli szukasz dobrej komedii kryminalnej, polecam obejrzeć „Psy” (1992), „Kiler” (1997) lub „Śniadanie do łóżka” (2005). Te filmy są zabawne, inteligentne i trzymają w napięciu do samego końca.
