Kręcony w Azji Południowo-Wschodniej i używany w całości w języku khmerskim i tajskim, najważniejszy element wprowadzający wiktoriańskiego producenta filmowego Rodd Rathjen, Na powierzchni, to wejście Australii do Oscarów 2019, w klasyfikacji najlepszego międzynarodowego filmu fabularnego (ostatnio znanego jako najlepszy film nieanglojęzyczny). W związku z tym film dołącza do renomowanego zgromadzenia kandydatów, który odbył się przed nim, takich jak Dziesięć kajaków, Samson i Delilah, Rakieta, Tanna i Jirga. To zasłużony zaszczyt i taki, który powinien otworzyć drzwi dla Rathjena, gdy będzie rozwijał się później … i jaki to jest pierwszy film, twardy i wyraźny jak kamień szlachetny, z niewielką zawartością, która skupia światło na uległości w tajskim przemyśle rybnym . Niezrozumiałe jest to, że w karcie na końcu filmu odkrywamy, że w wymianie jest prawie 200 tysięcy mężczyzn i młodych mężczyzn gnębionych, że od dłuższego czasu wykorzystuje on pracę przymusową lub niewolniczą i jest wart około sześciu miliardów dolarów za każdego. rok. Mały cud w tym momencie, że nikt nie jest skory do pilnowania tego.
Chakra (olśniewająca wystawa młodego Sarma Henga) to 14-letni kambodżański dzieciak, który entuzjastycznie pracuje na polach ryżowych swojego taty za zerowy zwrot, tylko kolacje i dach nad głową. Jego tata (Sareoun Sopheara) faworyzuje swoje najbardziej ugruntowane dziecko Kravaan (Nhim Chhun), więc Chakra nie widzi dla siebie przyszłości w domu, rozumiejąc, że pewnego dnia skończy pracować dla swojego rodzeństwa. Słuchając opowieści mieszkańców miasteczka o gotówce, jaką trzeba będzie zarobić w Tajlandii, organizuje spotkanie z ludzkim nielegalnym handlem, który wyśle go przez granicę bez pieniędzy, a jedynie za gwarancję zarobków za pierwszy miesiąc. Poinformowano go, że w każdym razie zostanie wysłany z pracy na linii produkcyjnej do produkcji ananasów, w Tajlandii szybko odkrywa, że ma zostać przewieziony na statek rybacki, wraz z indywidualnym Khmerem (Mony Ros). Nieczuły kapitan Rom Ran (niesamowity portret biegłego tajskiego artysty Thanawuta Kasro) marzy o dziecku, być może dostrzegając w nim coś z siebie, ale jego rozważanie absolutnie nie ułatwia sprawy Chakrze. Życie na pokładzie statku jest dzikie i bezlitosne, a Rom Ran ma siłę życia i pomija każdą z osób, które dla niego pracują, siłę, której nie szczędzi ani chwili, by wykorzystać.
To ekstremalny film, który niezachwianie ujawnił bezwzględność branży rybackiej. Rathjen został wciągnięty w ten temat, kiedy przeczytał drobiazgowy raport na ten temat, który zawierał dosłowne raporty ocalałych, zaaranżowane przez Environmental Justice Foundation. Wyjawił The Sydney Morning Herald, że „czuł żal w świetle faktu, że nic nie wiedziałem [o tym]”. Prawie w całości nakręcony na łodzi rybackiej, Na powierzchni ma ogłuszacz, który błędnie przedstawia okropny świat, który odkrył. Operator Michael Latham, który przed rokiem nagrał zapierające dech w piersiach Strange Colours, tworzy ideały zamkniętych przestrzeni na pokładzie łodzi, wyróżniając je na tle zdjęć całkowicie nieokiełznanego oceanu i niewypełnionej panoramy. Latham sporo wie o narracjach, co widać po sposobie, w jaki potraktował ten materiał. Praktycznie nowoczesny wynik Lawrence English, powiększony przez sprytny plan dźwiękowy Sama Petty’ego, dodaje do środowiska przeczuć obejmującego kłopoty młodego Chakry. Są kluczowymi częściami filmu Rathjena.
Scenariusz szefa „Na powierzchni” jest ekstra, a duża część działalności jest całkowicie przekazywana przez występowanie esencji bohaterów, a część Sarma Henga jest praktycznie cicha. Jest prawdziwym odkryciem, skutecznie przekazującym rozmyślania kryjące się za oczami jego odległej, młodzieńczej legendy. Życie Chakry jest beznadziejne, ale początkujący artysta zaszczepia mu siłę, która daje obserwatorowi zaufanie, że ten odważny dzieciak przyniesie wolę wykonania wbrew szansom.
